Analiza przedwdrożeniowa

Przed przystąpieniem do wdrożenia systemu klasy MES, wspólnie z Klientem przeprowadziliśmy analizę przedwdrożeniową. Wykonanie badania miało kilka celów:

• weryfikacja oczekiwań poszczególnych działów względem działania systemu MES,
• maksymalne doprecyzowanie funkcjonalności systemu MES,
• określenie wymaganych customizacji w zakresie interfejsu użytkownika, integracji z zew. aplikacjami oraz elementów związanych z wizualizacjami,
• określenie lokalizacji wymaganego sprzętu do obsługi systemu MES,
• doprecyzowanie komunikacji z maszynami,
• przygotowanie kompleksowej i szczegółowej oferty na całość wdrożenia.

Przeprowadzenie analizy trwało ok. 1 miesiąca, a przygotowanie podsumowania, prezentacji oraz kompleksowej oferty trwało kolejny miesiąc. Podczas pierwszego miesiąca odbyliśmy szereg spotkań na zakładzie oraz telekonferencji z Klientem w celu jak najlepszego zrozumienia potrzeb i wymagań stawianych przed systemem MES. Analiza stanu obecnego obejmowała następujące zakresy:

• dotychczasowo wykorzystywane systemy,
• planowanie produkcji,
• przebieg zlecenia od momentu zamówienia klienta po wyrób gotowy,
• raportowanie produkcji.

Podczas analizy otrzymaliśmy szereg raportów, które dotychczasowo były realizowane za pomocą arkusza Excel, a które Klient chciałby odzwierciedlić w systemie MES. Analizy wymagało również w jaki sposób raporty są zasilane w dane i jak te dane będzie zbierało rozwiązanie MESowe.

Po przeprowadzeniu analizy stanu bieżącego przeszliśmy do zaproponowania rekomendacji i usprawnień, które zostaną odzwierciedlone we wdrożonym rozwiązaniu. Na potrzeby badania powstała zbiorcza tabela przedstawiająca zebrane wymagania w podziale realizowanym metodą MoSCoW. Rozwijając akronim:

• M – MUST (musi być): Opisuje wymaganie, które musi być spełnione w końcowym, finalnym rozwiązaniu.
• S – SHOULD (powinien być): Reprezentuje pozycję o wysokim priorytecie, która powinna być zawarta w rozwiązaniu, jeżeli jest to możliwe.
• C – COULD (może być): Opisuje wymaganie, które jest postrzegane jako pożądane, ale niekonieczne. Zostanie ono zawarte, jeżeli pozwolą na to czas i zasoby.
• W – WON’T (nie będzie): Reprezentuje wymaganie, które – za zgodą interesariuszy – nie będzie implementowane w danym etapie, ale może być rozpatrzone w przyszłości.

Metoda MoSCoW pozwoliła na wyróżnienie tych funkcjonalności, które są krytyczne dla Klienta oraz tych które powinny stanowić dodatek do uruchamianego systemu. Na podstawie tej listy projekt został podzielony na 3 etapy, dzięki czemu Klient miał pewność, że w pierwszej kolejności otrzyma ten funkcjonalności, które są najważniejsze.